آبیاری از نظر علمی تعابیر مختلفی دارد اما به معنای واقعی کلمه ، پخش آب روی زمین جهت نفوذ در خاک برای استفاده گیاه و تولید محصول میباشد. هر چند فقط 15 درصد از زمینهای کشاورزی دنیا تحت آبیاری قرار دارند و 85 درصد بقیه به صورت دیم و بدون آبیاری مورد استفاده قرار میگیرند اما نیمی از تولیدات کشاورزی و غذای مردم جهان از همین زمینهای آبی حاصل میشود. که این خود نشان دهنده اهمیت و نقش آبیاری در بخش کشاورزی است.
به طور کلي آبياريهاي نوين به شکل تحت فشار و به دو شکل کلي آبياري قطرهاي و باراني انجام ميشود. راندمان آبياري باراني تا 70 درصد و آبياري قطرهاي تا 95 درصد است ، يعني در سيستم آبياري باراني تا 20 درصد و در سيستم آبياري قطره اي تا 5 درصد آب تلف ميشود ، در حاليكه در آبياري مزارع به روش سطحي حتي با انجام هزينههاي گزاف و تسطيح اراضي راندمان آبياري از 50 درصد تجاوز نميكند و در وضعيت سنتي كه اكثر اراضي كشور ما به همين ترتيب آبياري ميشوند اين ميزان حتي كمتر از 35 درصد ميباشد. اين بدين معني است كه اگر از روشهاي آبياري باراني و قطرهاي استفاده نكنيم، 65 درصد آب مزارع از بين ميرود و با احتساب آب تلف شده در كانالهاي انتقال، ميزان تلفات از ميزان 75 درصد نيز تجاوز ميكند. لذا با استفاده از سيستمهاي آبياري تحت فشار ميتوان از تلفات آب جلوگيري كرد تا به رشد اقتصادي و به دنبال آن به توسعه پايدار در همه زمينهها دست يافت .
جهت مشاهده کامل متن به ادامه مطلب بروید.
ادامه مطلب |